42. Kurs polowania *** *** ***

Droga nie była zbyt przyjemna, spadł już śnieg ale w dzień się rozpuszczał i ciężko było im chodzić po tej chlapie.

Nocą suszyli buty przy ognisku.

Po kilku dniach złapał mróz i wtedy namiot się sprawdził, kilka razy nocowali w miejscach gdzie było słychać wilki i mieszkanie na drzewie było całkiem bezpieczne a przy tym ciepłe i suche.

Bena postanowiła przeszukać posterunek policji w Ciechanowie.

Znaleźli tam kilka fajnych latarek, które dało się naładować z ich kasków.

Znaleźli gogle z zestawem celowników, ale teraz nie były już tak wielką zdobyczą.

Bena znalazła dużo amunicji i kilka pistoletów w tym jeden z tłumikiem.

Wyczyściła ten, który był w najlepszym stanie, dokręciła tłumik i zamontowała celownik.

Anik patrzył się łakomie na sprzęt

• Proszę, jest twój
• Dziękuję,

Bena skonfigurowała dla Anika celownik.

Na noc zostali w jednym z większych pomieszczeń.

Anik przeszedł szkolenie z czyszczenia i obsługi broni a potem trenował strzelanie do puszek postawionych w jednym z okien.

Przeszukując pomieszczenia zastanawiała się dlaczego można znaleźć tak mało ekranów.

Wieczorem zapytała Roberta.

Okazało się, że powszechne były jednorazowe szkła kontaktowe i ekrany były zbędne, bo odpowiednie obrazy były wyświetlane dla każdego z osobna.

Robert nie lubił tej technologii bo nigdy nie był pewien, czy dwie osoby oglądają ten sam obraz.

Jego okulary, które i tak były rzadkością, zepsuły się przed hibernacją.

Po prostu na nich usiadł.

Część ludzi wszczepiało sobie odpowiednie moduły w oczy.

W bazie jest taka możliwość ale Robert nie przepadał za takim poziomem ingerencji, za dużo wiedział o informatyce a za mało o biologii i spodziewał się najgorszych konsekwencji.

Zostali w komendzie na noc, stąd szli już bezpośrednio do Osady chyba, że przypadkiem natkną się na coś ciekawego.